Στη θέση του Α’ Αντιπροέδρου της ΚΟΕ θα παραμείνει για ακόμη μία τετραετία, μετά την επιτυχημένη πρότερη θητεία του, ο Γιώργος Αφρουδάκης!
Ο οραματιστής της δημιουργίας και ιδρυτής του τμήματος Υδατοσφαίρισης του ΓΣ Απόλλων Σμύρνης, μετά την επανεκλογή της διοίκησης της Ομοσπονδίας και βεβαίως τη δική του με 96 ψήφους στην πρόσφατη εκλογική διαδικασία, θα συνεχίσει να προσφέρει σε όλα τα αθλήματα της ΚΟΕ ως Α’ Αντιπρόεδρος, όπως προέκυψε από τη χθεσινή συγκρότηση της διοίκησης σε σώμα!
Μια επιτυχία του φύσει και θέση διοικητικού ηγέτη του Απόλλωνα, που αντανακλά, φυσικά, και στην «ελαφρά ταξιαρχία». Γιώργο, συγχαρητήρια απ’ όλους μας και καλή συνέχεια στο έργο σου!
Πριν από λίγες μέρες, μάλιστα, μετά την επανεκλογή του από την εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη της νέας διοίκησης στα Γιάννενα ο Γιώργος Αφρουδάκης έδωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο KOE Mag, την οποία και σας παραθέτουμε αυτούσια:
ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ (πηγή: ΚΟΕ Mag)
Συνέντευξη με τον Α Αντιπρόεδρο της ΚΟΕ και υπεύθυνο του αθλήματος της υδατοσφαίρισης, τον Γιώργο Αφρουδάκη.
Ο Γιώργος Αφρουδάκης δεν είναι μόνο ο αθλητής με τον αριθμό ρεκόρ συμμετοχών στους Ολυμπιακούς αγώνες. Σαν διεθνής υδατοσφαιριστής πήρε μέρος σε πέντε κορυφαίες διοργανώσεις του πλανήτη, ένα ρεκόρ που διατηρεί με τον Γιώργο Μαυρωτά, νυν ΓΓΑ. Ο Γιώργος Αφρουδάκης από το 2021 έως σήμερα διατηρεί την θέση του αντιπροέδρου στην Κολυμβητική Ομοσπονδία και υπευθύνου – παράλληλα – για το άθλημα της υδατοσφαίρισης.
«Είμαι υπερήφανος – τονίζει στο KoeMAG – που μετά το τέλος της αθλητικής σταδιοδρομίας μου δόθηκε η ευκαιρία, ως αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας, να στηρίζω τον χώρο τον οποίο υπηρέτησα ως αθλητής επί σειρά ετών. Μεγάλη τιμή, καινούργιες εμπειρίες, νέες σελίδες. Στα τέσσερα αυτά χρόνια της διοίκησης αφιέρωσα αρκετές ώρες. Βοήθησα όσο μπορούσα. Πάντα βέβαια υπάρχει το καλύτερο και σε προσωπικό επίπεδο, αλλά και σαν Ομοσπονδία».
Από το 2021 έως και σήμερα υπάρχουν μοναδικές επιτυχίες που συνοδεύουν τα εθνικά συγκροτήματα υδατοσφαίρισης. Η Εθνική ομάδα ανδρών κατέκτησε το μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο, ενώ το 2022 και το 2023 ανέβηκε στο βάθρο των παγκοσμίων πρωταθλημάτων στην Βουδαπέστη και στην Φουκουόκα. Η Εθνική ομάδα των γυναικών κατέκτησε δύο μετάλλια σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, ενώ επανήλθε στους Ολυμπιακούς αγώνες μετά από απουσία 16 ετών. Τέλος τα εθνικά συγκροτήματα υποδομών κατέκτησαν έξι (6) μετάλλια το 2021, έξι (6) μετάλλια το 2022 και πέντε (5) μετάλλια το 2023 μετέχοντας σε παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Ο αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας κάνει όμως μία διαφορετική (ξεχωριστή) τοποθέτηση στο συγκεκριμένο ερώτημα.
«Να σας θυμίσω ότι είμαι αντιπρόεδρος της Κολυμβητικής ομοσπονδίας και όχι της υδατοσφαίρισης. Χαίρομαι και πανηγυρίζω για τα μετάλλια σε όλα τα αθλήματα και όχι μόνο στο πόλο. Πως θα μπορούσα να μην εκφραστώ για το ασημένιο μετάλλιο που κατέκτησε στο Παρίσι ο Απόστολος Χρήστου; Είναι ένα ιστορικό μετάλλιο. Το κατατάσσω μέσα στα 10 σπουδαιότερα ολυμπιακά μετάλλια που έχει κατακτήσει η χώρα στην κορυφαία διοργάνωση του πλανήτη. Όλες οι χώρες ασχολούνται με το κολύμπι και το επίπεδο είναι πολύ ανταγωνιστικό. Το ξαναλέω: το μεγαλύτερο μετάλλιο που έχει πάρει η Κολυμβητική Ομοσπονδία είναι αυτό του Απόστολου στο Παρίσι. Συγκινούμαι και νιώθω υπερήφανος με όλες τις επιτυχίες της ΚΟΕ και όχι μόνο με αυτές στην υδατοσφαίριση. Θέλω να το ξεκαθαρίσω γιατί στα μάτια πολλών είμαι ο Γιώργος Αφρουδάκης, υπεύθυνος της υδατοσφαίρισης και όχι ο Γιώργος Αφρουδάκης, ο αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας. Λειτουργώ για το καλό και συμφέρον όλων των αθλημάτων.
Τα τριάμισι χρόνια που πέρασαν – προσθέτει – ήταν παραγωγικά χρόνια για την υδατοσφαίριση. Το 2021 στο Τόκιο ζήσαμε τη μεγαλύτερη επιτυχία του αθλήματος. Οι προσδοκίες όμως ήταν και παραμένουν υψηλές. Ήλπιζα ότι μετά το Τόκιο θα παίρναμε ένα χρυσό μετάλλιο σε μια κορυφαία διοργάνωση, ένα παγκόσμιο ή ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Περίμενα επίσης στο Παρίσι να πάρουμε ένα ακόμη μετάλλιο. Έγιναν μεγάλα βήματα, σημειώθηκαν ιστορικές επιτυχίες, αλλά θα μπορούσαμε να ….πιάσουμε κορυφή. Αυτός είναι ο στόχος για την επόμενη τετραετία. Οι εποχές που επιζητούσαμε την διεκδίκηση ενός μεταλλίου, έχουν περάσει. Πάμε πλέον για την κορυφή. Στο Παρίσι τα παιδιά πήγαν για το χρυσό, όχι για κάποιο μετάλλιο, πήγαν για το χρυσό μετάλλιο. Αυτό έχει περάσει στην συνείδησή τους και χαίρομαι. Είμαι πολύ αισιόδοξος για τα επόμενα χρόνια. Την επόμενη τετραετία θα ….πιάσουμε κορυφή. Θα φτάσουμε στο χρυσό. Ανάλογες προσδοκίες υπάρχουν και για την Εθνική ομάδα των γυναικών. Περιμένω και εκεί μια κορυφή. Μπορούμε, έχουμε το υλικό. Στο Λος Άντζελες το μετάλλιο θα είναι πιο κοντά απ’οτι ήταν στο Παρίσι».
Στο Παρίσι η εθνική ομάδα ήθελε το χρυσό μετάλλιο, μπορούσε να διεκδικήσει μία θέση στο βάθρο, αλλά τελικά περιορίστηκε στην 5η θέση, στην τρίτη καλύτερη παρουσία της σε Ολυμπιακούς αγώνες. Είχαν προηγηθεί η δεύτερη θέση το 2021 στο Τόκιο και η τέταρτη το 2004 στην Αθήνα. Έχουν περάσει αρκετές εβδομάδες και κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τον τρόπο με τον οποίο το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έμεινε εκτός μεταλλίου στο Παρίσι. Θυμίζουμε την «κακιά στιγμή» 2 δευτερόλεπτα πριν το τέλος του προημιτελικού απέναντι στην Σερβία. Η Εθνική ομάδα είχε ισοφαρίσει σε 11 – 11 τους Σέρβους 6 δευτερόλεπτα πριν το τέλος και δέχτηκε ένα σπάνιο γκολ μόλις 2 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη. Και για το θέμα αυτό ο αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας έχει μια ξεχωριστή τοποθέτηση.
«Ήταν μια κακιά στιγμή. Προσπαθούμε να το ξεχάσουμε, αλλά δεν ξεχνιέται εύκολα. Όμως στο σημείο αυτό θέλω να κάνω μια ιδιαίτερη τοποθέτηση. Όλα τα γκολ μπαίνουν και όλα όχι στον αθλητισμό. Μην ξεχνάτε ότι ο ίδιος, ως Γιώργος Αφρουδάκης, είχα πετύχει ένα σπάνιο γκολ το 2005 στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Μόντρεαλ. Ένα γκολ στην εκπνοή του αγώνα που μας έδωσε το χάλκινο μετάλλιο. Ένα σπάνιο τέρμα. Επίσης δεν θέλω να λησμονούμε το γεγονός ότι η καλύτερη και πιο σταθερή ομάδα των τελευταίων 10 ετών στο παγκόσμιο πόλο, η ομάδα ανδρών της Ισπανίας, τερμάτισε έκτη στο Παρίσι. Να σημειωθεί ότι η Ισπανία δεν έχει κατακτήσει μετάλλιο από το 1996, εδώ και 28 ολόκληρα χρόνια, στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ποια ομάδα; Η Ισπανία. Η καλύτερη και πιο σταθερή στον κόσμο τα τελευταία χρόνια».
Μεγάλος είναι ο αριθμός των μεταλλίων τα τελευταία χρόνια για όλα τα εθνικά συγκροτήματα, σε άνδρες και γυναίκες. Το καλοκαίρι του 2024 όμως υπάρχει μόνο ένα μετάλλιο. Αυτό της εθνικής ομάδας νέων γυναικών πριν από λίγες ημέρες στο Ζάγκρεμπ. Γιατί;
«Αποτελεί συγκυρία. Τα προηγούμενα χρόνια πήραμε πολλά μετάλλια. Χρειαστήκαμε και την βοήθεια της τύχης. Φέτος φτάσαμε πολύ κοντά, αλλά δεν τα καταφέραμε. Θα μπορούσαμε κάλλιστα να έχουμε ήδη μετάλλια στην συγκομιδή μας. Δεν έγινε, είναι συγκυριακό. Αυτό θα μας προβληματίσει ιδιαίτερα αν συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια. Δεν το νομίζω».
Ποιος είναι ο ρόλος των συλλόγων στο οικοδόμημα της ελληνικής υδατοσφαίρισης;
«Οι επιτυχίες είναι πολλές και αξιοσημείωτες. Όμως θα πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στην σωστή τους βάση. Το οικοδόμημα της υδατοσφαίρισης βασίζεται στην εξαιρετικά ποιοτική δουλειά των σωματείων. Τα σωματεία πονάνε, τα σωματεία παράγουν αυτούς τους σπουδαίους αθλητές. Δικιά μας δουλειά είναι να διαχειριστούμε σωστά αυτό το υλικό και με τις κατάλληλες κινήσεις να το αξιοποιήσουμε. Και αυτό κάνουμε».
Ποιες είναι αυτές οι κατάλληλες κινήσεις;
«Η ΚΟΕ εργάστηκε πυρετωδώς τα τελευταία χρόνια και πέτυχε αρκετά πράγματα αναφορικά με την στήριξη των Εθνικών ομάδων.
Άρχικά δώσαμε λύση στο «σπίτι» των Εθνικών ομάδων. Το ΟΑΚΑ είναι πλέον το σπίτι μας. Εκεί έχουμε τα πάντα. Ότι ζητάει κάθε αθλητής και αθλήτρια επιπέδου. Ήταν ένα προσωπικό στοίχημα. Είχα βιώσει την ταλαιπωρία των μελών των Εθνικών ομάδων, ως αθλητής. Γυρνάγαμε σαν τσιγγάνοι δεξιά και αριστερά για να βρούμε στέγη. Το θέμα αυτό λύθηκε.
Βέβαια στο θέμα αυτό υπάρχει ένα ακόμα όνειρο, που ελπίζουμε να γίνει πραγματικότητα τα επόμενα χρόνια. Να μετακομίσουμε στο ιστορικό κολυμβητήριο του Ζαππείου. Πάντα θα προσπαθώ για να γίνει το Ζάππειο το σπίτι των Εθνικών ομάδων στο άμεσο μέλλον.
Στελεχώσαμε – υποστηρίζει – τις Εθνικές μας ομάδες με προσωπικό που ούτε οι προηγμένες και πάμπλουτες ποδοσφαιρικές ομάδες του πλανήτη δεν έχουν.
Οι προετοιμασίες που έγιναν για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των ομοσπονδιακών τεχνικών ήταν επίσης πλήρεις. Τα λόγια του προπονητή της Εθνικής ανδρών, του Θοδωρή Βλάχου, αμέσως μετά το πέρας των Ολυμπιακών αγώνων, αποδεικνύουν περίτρανα την συγκεκριμένη αναφορά μου.
Βάλαμε την υδατοσφαίριση στα Σχολεία. Διοργανώθηκαν Σχολικά πρωταθλήματα και ικανοποιήθηκε ένα αίτημα ετών του χώρου».
Στις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στις 7 Σεπτεμβρίου στα Γιάννενα τα σωματεία εμπιστεύθηκαν την διοίκηση και τα στελέχη που πλαισιώνουν τον Κυριάκο Γιαννόπουλο. Το ερώτημα που τίθεται είναι: Θα επέλθουν αλλαγές στο προπονητικό σχήμα των Εθνικών ομάδων;
«Αντιλαμβάνεστε ότι δεν μπορεί να απαντηθεί ένα τέτοιο ερώτημα την συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Θα κάνουμε τον απολογισμό των τελευταίων ετών, γνωρίζουμε τον χώρο και θα πάρουμε τις σωστές αποφάσεις και στην ανδρική και στην γυναικεία υδατοσφαίριση.
Στο σημείο αυτό να προσθέσω ότι το οικοδόμημα των γυναικών είχε αφεθεί τα τελευταία χρόνια, πριν αναλάβουμε διοίκηση. Δεν έχουμε εγγραφές από μικρά παιδιά στο γυναικείο πόλο. Αυτό μας προβληματίζει σαν Ομοσπονδία. Είναι ένα στοίχημα που έχουμε θέσει, να ξαναμπούν τα κορίτσια στο άθλημα».
Οι διοικήσεις της Κολυμβητικής ομοσπονδίας δεν επέτρεψαν τα τελευταία χρόνια να αυξηθεί ο αριθμός των ξένων παικτών που αγωνίζονται στα εθνικά πρωταθλήματα. Μόνο δύο ξένοι έχουν δικαίωμα συμμετοχής. Επίσης ουδέποτε τα εθνικά συγκροτήματα προχώρησαν σε ελληνοποιήσεις ξένων παικτών, προκειμένου να βελτιώσουν το δυναμικό τους. Ποια είναι η άποψη του Γιώργο Αφρουδάκη πάνω στο συγκεκριμένο θέμα;
«Πιστεύουμε στα παιδιά μας. Στη δουλειά των σωματείων μας. Είμαστε τυχεροί που έχουμε σωματεία που λειτουργούν σε επαγγελματικές βάσεις. Δεν το κρύβω ότι έχουμε δεχτεί μεγάλες πιέσεις για να αυξηθεί ο αριθμός των ξένων παικτών. Λέμε «όχι» σαν Ομοσπονδία. Πιστεύουμε στις ευκαιρίες που πρέπει να δώσουν τα σωματεία στα νέα παιδιά. Σαν άτομο δεν μου αρέσει επίσης αυτό που είδα τα τελευταία χρόνια, να παίζουν παίκτες που είναι στην ηλικία μου. Είναι άσχημο. Προτρέπουμε τις ομάδες να εμπιστευτούν τα νέα παιδιά. Μπορεί να χάσεις ένα παιχνίδι, κερδίζεις όμως το μέλλον.
Αναφορικά με τις ελληνοποιήσεις είμαστε η μόνη Εθνική ομάδα που δεν έχει προχωρήσει ποτέ σε κάτι τέτοιο. Έχουμε κάνει Έλληνα μόνο τον Σάντα, ένα παιδί που παντρεύτηκε και έκανε οικογένεια στην Ελλάδα και θεωρεί τη χώρα μας πατρίδα του. Είμαστε κατά των ελληνοποιήσεων. Όχι μόνο σήμερα, διαχρονικά. Θα σας αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Δεν θυμάμαι ποτέ η Εθνική Ελλάδας να έχει έναν αριστερόχειρα στην σύνθεσή της. Μόνο ένα «φεγγάρι» είχαμε τον Μάκη Γεωργαρά. Θα μπορούσαμε εύκολα να έχουμε εντοπίσει κάποιον ποιοτικό ξένο αριστερόχειρα και να τον έχουμε φέρει στην Ελλάδα. Δεν το κάναμε. Πιστεύουμε στα δικά μας παιδιά. Τον δρόμο …δείχνει ο πρόεδρος Κυριάκος Γιαννόπουλος που με δική του εισήγηση άλλαξαν τα δεδομένα στην παγκόσμια ομοσπονδία. Ένας παίκτης δεν μπορεί μέσα σε ένα χρόνο να αλλάξει εθνικό συγκρότημα. Πρέπει να παραμείνει τουλάχιστον για τρία χρόνια ανενεργός για να μπορεί να μετακινηθεί σε άλλη Εθνική ομάδα».
Πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι μιλούν για υπερβολικά μεγάλο αριθμό σωματείων στην Α1 των αντρών. Ποια είναι η άποψη του αντιπροέδρου;«Ο στόχος της Ομοσπονδίας είναι να αναβαθμίσει τα πρωταθλήματα. Ήδη έχουν γίνει γνωστές κάποιες κινήσεις όπως η τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων και το ηλεκτρονικό φύλλο αγώνα. Σιγά-σιγά θα προσθέτουμε κι άλλες καινοτόμες ενέργειες. Μέσα στα επόμενα δύο χρόνια να έχουμε ένα πρωτάθλημα ανάλογο της αξίας του αθλήματος μας. Ονειρεύομαι μια πολύ ποιοτική διοργάνωση.
Αναφορικά τώρα με τον αριθμό των 16 ομάδων στην Α1 των αντρών. Δεν ήταν επιλογή μας. Φτάσαμε στο συγκεκριμένο αριθμό λόγω των προβλημάτων που υπήρξαν κατά τη διάρκεια του κορονοϊού. Όμως μην είμαστε αρνητικοί σε αυτή την εξέλιξη. Ας δούμε κάποια δεδομένα που μαρτυρούν ότι μεγάλωσε το σπορ το οποίο αγαπάμε και υπηρετούμε. Οι 16 ομάδες της Α1 λειτουργούν πιο επαγγελματικά, προσφέρουν καλύτερες συνθήκες προπόνησης στους αθλητές τους, κινητοποιείται ο οργανισμός των συγκεκριμένων συλλόγων. Δημιουργούνται θέσεις εργασίας. Υπάρχουν 16 προπονητές, 16 βοηθοί, 15 παίκτες σε κάθε ομάδα. Συνολικά 240 αθλητές που κάνουν καθημερινά προπόνηση. Μαζί με τους άνδρες της Α2, φτάνουμε έναν αριθμό 500 παικτών που είναι ενεργοί σε σχέση με το παρελθόν. Οι 16 λοιπόν ομάδες είναι ένα στοίχημα για τον χώρο, όχι μόνο για την ΚΟΕ. Που κάνουν κακό αυτές οι 16 ομάδες; Πουθενά. Ένα πράγμα μόνο φοβάμαι και θα μας προβληματίσει. Εάν κάποια στιγμή οι ομάδες δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις οικονομικές υποχρεώσεις τους απέναντι στους αθλητές και τους προπονητές. Στο φετινό καλοκαίρι είχαμε κάποια τέτοια προβλήματα. Αν οι ομάδες αγκομαχούν, τότε υπάρχει πρόβλημα και χρειάζεται λύση. Μέχρι τώρα όμως, με μικρές εξαιρέσεις, δεν παρατηρείται κάτι τέτοιο. Περιμένουμε τις εξελίξεις και θα δράσουμε ανάλογα».
Πόσο ουσιαστική ήταν η στήριξη της Πολιτείας στο κομμάτι αυτό; Τα χρήματα που δόθηκαν μέσω του στοιχήματος ήταν ευεργετικά για την λειτουργία των ομάδων;
«Πολύ σημαντική αυτή η πρωτοβουλία. Ήταν μία ανάσα για τα σωματεία. Στην λήψη αυτής της απόφασης από το κράτος, βοήθησαν σημαντικά οι ομοσπονδίες που πίεσαν προς αυτή την κατεύθυνση».
Τα στημένα παιχνίδια απασχολούν την παγκόσμια κοινότητα σε όλα τα ομαδικά – και όχι μόνο – αθλήματα. Πόσο επηρεάζει την λειτουργία των εθνικών πρωταθλημάτων αυτή η μάστιγα;
«Η Πολιτεία έχει λάβει τα μέτρα της για το θέμα αυτό. Στο υπουργείο αθλητισμού υπάρχει φορέας που ερευνά τα δεδομένα. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανένα τέτοιο κρούσμα στον χώρο μας. Εγώ το στοίχημα δεν το βλέπω ως γάγγραινα, ως πρόβλημα. Το βλέπω ως διαφήμιση για το άθλημά μας. Να μας γνωρίσουν οι φίλαθλοι. Να μας εμπιστευτούν. Να έρθουν κοντά μας. Όταν φυσικά όλα είναι νόμιμα και καθαρά».
Το πρόβλημα των εγκαταστάσεων αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στην εξέλιξη των αθλημάτων του υγρού στίβου. Τα κολυμβητήρια είναι περιορισμένα, η χρήση τους είναι προβληματική και η λειτουργία τους κοστοβόρα. Πόσο απασχολεί την Ομοσπονδία το θέμα αυτό και τι μπορεί να κάνει; Έχει τις δυνατότητες παρέμβασης;
«Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι αυτό. Δεν έχουμε τους χώρους που ονειρευόμαστε, όχι απλά για τις προπονήσεις, αλλά και για τα παιχνίδια και τις αγωνιστικές υποχρεώσεις της ΚΟΕ. Δεν έχουμε δικά μας κολυμβητήρια. Δυστυχώς. Διανύουμε μια πολύ δύσκολη εποχή. Στα περισσότερα κολυμβητήρια της χώρας προτεραιότητα δεν έχει ο αθλητής, αλλά ο δημότης. Θα προσπαθήσουμε να αλλάξουμε την νοοτροπία της κάθε δημοτικής αρχής. Πρόκειται για μία κακή εξέλιξη που τείνει να καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια. Οφείλουμε να δείξουμε το σωστό δρόμο σαν Ομοσπονδία. «Ναι» στην χρήση των κολυμβητηρίων από τους δημότες, προτεραιότητα όμως έχουν οι αθλητές. Το κόστος συντήρησης και λειτουργίας των κολυμβητικών δεξαμενών είναι επίσης πολύ μεγάλο και δυσβάσταχτο. Έχουμε τον μικρότερο αριθμό κολυμβητηρίων σε σχέση με τον πληθυσμό, σαν χώρα σε όλη την Ευρώπη. Θα δώσει μεγάλη ανάσα στο πρόβλημα η κατασκευή των νέων κολυμβητικών εγκαταστάσεων, στον Πειραιά για τον Ολυμπιακό και στον Βοτανικό για τον Παναθηναϊκό».
Στο τέλος της τοποθέτησής του ο Γιώργος Αφρουδάκης υποστηρίζει:
«Η ΚΟΕ είναι ένας φορέας που πρέπει να έχει συνέχεια. Δεν ανήκει σε κανέναν. Αυτά τα τέσσερα χρόνια το αποδείξαμε με την παράταξη «Κολυμπάμε μαζί» που έχει ως ηγέτη τον Κυριάκο Γιαννόπουλο. Ενώσαμε δυνάμεις. Όποιοι ήθελαν να συνεργαστούν μπήκαν στην ομάδα. Έγινε πράξη το κολυμπάμε μαζί. Πολλοί ήρθαν και ….κολύμπησαν μαζί μας».
«Εχθρός του καλού, είναι το καλύτερο. Έχουμε φιλοδοξίες για την επόμενη τετραετία αφού τα σωματεία μας
έδωσαν το δικαίωμα».
«Φέραμε ξανά στην Ελλάδα διεθνείς διοργανώσεις. Μακάρι να προλάβουμε να κάνουμε πράξη μια κορυφαία διοργάνωση στην χώρα μας τα επόμενα χρόνια. Να θυμίσω σε όλους ότι εκτός από τους Ολυμπιακούς αγώνες το 2004 και το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1991 δεν εχει πραγματοποιηθεί μεγάλη διοργάνωση σε επίπεδο ανδρών – γυναικών στην χώρα μας. Μας ….χρωστάει η ιστορία μια μεγάλη διοργάνωση (δεν μιλάω για World league). Στόχος μας, αφού το καλεντάρι μέχρι το 2028 είναι γνωστό και δεν μας περιλαμβάνει, είναι να διοργανώσουμε στην Ελλάδα μια πολύ μεγάλη εκδήλωση αμέσως μετά. Τα τελευταία χρόνια βέβαια έχουμε κάθε χρόνο σημαντικές εκδηλώσεις στην χώρα μας σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, σε όλα τα αθλήματα, στην καλλιτεχνική κολύμβηση, στην τεχνική, στην ανοιχτή θάλασσα, στην υδατοσφαίριση. Ακόμα και στο κολύμπι, το πιο απαιτητικό διοργανωτικά άθλημα, πραγματοποιήσαμε μία κορυφαία εκδήλωση, το παγκόσμιο κύπελλο. Τέτοιες διοργανώσεις αποτελούν κίνητρο για τις νέες γενιές των αθλημάτων μας. Παίρνω σαν παράδειγμα τον εαυτό μου. Γαλουχήθηκα το 1991 όταν ήμουν εθελοντής στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που έγινε τότε στην χώρα μας».
«Τα τελευταία χρόνια προχωρήσαμε στον εκσυγχρονισμό της ομοσπονδίας. Περάσαμε στην ψηφιακή εποχή. Φύγαμε από το χαρτί. Εκπαιδεύτηκαν σ’ αυτή τη διαδικασία όλα τα σωματεία μας».
«Δώσαμε ευκαιρίες στα επαρχιακά σωματεία. Στείλαμε σημαντικά γεγονότα στην ελληνική περιφέρεια. Θα συνεχίσουμε αυτό το έργο. Πολλά γεγονότα θα πάνε στην επαρχία. Γι’ αυτό άλλωστε πήραμε την απόφαση να διεξάγουμε τις εκλογές στα Γιάννενα. Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα. Τα επαρχιακά σωματεία έχουν πολλές δυσκολίες, σημαντικά έξοδα, αμέτρητες μετακινήσεις. Αποτελεί μεγάλο στοίχημα για μας να βοηθήσουμε τα σωματεία της επαρχίας. Τους αιμοδότες του υγρού στίβου».
«Ακούσαμε τα προβλήματα των σωματείων. Τα επισκεφτήκαμε. Γυρίσαμε όλη την Ελλαδα. Ακούγεται πλέον η φωνή τους. Δεν καταφέραμε να λύσουμε όλα τα προβλήματά τους φυσικά (δεν είναι εύκολο αυτό), αλλά προσπαθήσαμε και θα προσπαθούμε».
«Δεν έχουμε έρθει για να μείνουμε μόνιμα. Παραλάβαμε μια Ομοσπονδία σε ένα καλό επίπεδο και κάναμε ένα βήμα παραπάνω. Αυτό θα επιχειρήσουμε και στη συνέχεια, εάν μας δοθεί η ευκαιρία. Να βάλουμε ένα λιθαράκι παραπάνω στο οικοδόμημα του υγρού στίβου. Ένα βήμα παραπάνω, αυτός είναι ο στόχος. Όχι μόνο για μας, αλλά και για αυτούς που θα έρθουν αύριο στη θέση μας. Αυτό σημαίνει εξέλιξη. Νέοι άνθρωποι, με νέες ιδέες. Η επόμενη γενιά θα πάει την ΚΟΕ ένα βήμα παραπάνω. Είναι η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων».